รัตติกาลซ่อนกล นิยายรักจีนโบราณ องค์รักษ์เสื้อแพรกับบุตรสาวนักโทษ

ในวันนี้ นิยายรักจีนโบราณ ที่เราเอามารีวิวกันคิดว่าน่าจะถูกใจหลายๆ คนเลยค่ะ เพราะเป็นนิยายที่มีบทสวีทหวานที่ละมุนมากๆ เรื่องหนึ่งเลยนั้นคือ รัตติกาลซ่อนกล ที่ถ่ายทอดเรื่องราวของบุตรสาวขุนนางที่ถูกใส่ร้ายจนต้องโทษกับองค์รักษ์หนุ่มซึ้งครั้งหหนึ่งเคยมีอดีตที่ไม่ต่างกันก่อนจะกอบกู้ตระกูลกลับมาได้ เพราะเธอที่มีอดีตไม่ต่างกับเขาและทามกลางเรื่องราวต่างๆ ที่แสนวุ่นวายความรู้สึกของทั้งคู่ก็ก๋อตัวขึ้น รีวิวเต็มๆ โดย คุณชายรีวิวหนังสือ ที่จะมาเล่าเรื่องย่อถึงความน่าสนใจของ นิยายรักจีนโบราณ เรื่องนี้ในรีวิว รัตติกาลซ่อนกล

นิยายรักจีนโบราณ รัตติกาลซ่อนกล ความรักที่ก่อตัวทามกลางเรื่องราววุ่นวายของบุตรสาวนักโทษและองค์รักษ์หนุ่ม

องครักษ์เสื้อแพรกับบุตรขุนนางต้องโทษ ไม่ต้องย่อเรื่องแล้ว เพราะพล็อตเข้าใจง่าย เดินเรื่องเป็นเส้นตรงวางให้นางเอก ‘ฟู่หลันหยา’ เป็นบุตรสาวของนักโทษคดีหนึ่ง พระเอก ‘ผิงอวี้’ ในฐานะองครักษ์เสื้อแพรได้เดินทางมาคุมตัวนางกลับไปยังเมืองหลวง ส่วนบิดา(ฟู่ปิง)กับพี่ชาย(ฟู่เหยียนชิ่ง)ถูกขังอยู่ในคุกรอวันสำเร็จโทษ มันเลยออกแนวเนื้อหา ควบคู่กับความรักสายสะสมแต้มขณะที่พระเอกปฏิบัติภารกิจ 

ซึ่งระหว่างการเดินทางได้เกิดเรื่องราวมากมาย มีทั้งเสี่ยงตาย หนีเอาตัวรอด วางแผน สืบสวน ตลอดทั้งการถูกลอบสังหาร การเปิดตัวละครใหม่ตามรายบท จากสำนักพรรคมารเก่าบ้างหรือจะบรรดาสำนักยิบย่อย เยอะแทบจำกันไม่ไหว แต่ที่มีบทบาทจริงๆ คือกลุ่มไสยเวทนิกายเจิ้นหมัว จากนั้นนักเขียนผูกปริศนาไว้กับสิ่งของที่นางเอกได้รับมาจากมารดาที่ล่วงลับไปแล้ว มันคืออะไร? มันทำอะไรได้? 
– ปริศนากล่องที่มีกลไกซับซ้อนและตำราโบราณ 
– ปริศนาไข่มุกถ่านเอ๋อร์ 5 ชิ้น หากนำมาประกบกันจะเกิดภาพ ๆ หนึ่งและมีความสามารถบางอย่างที่ทำให้หลายฝ่ายอยากได้
– การลบล้างความผิดให้แก่ตระกูลฟู่
– ใครเป็นคนร้าย ใครเป็นคนดี ใครเป็นผู้อยู่เบื้องหลังเรื่องราวทุกอย่าง 

 คุณชายรีวิวสายสิบห้าบรรทัด 

สำหรับชาย จุดเด่นของนิยายเรื่องนี้คือตัวละคร พระนางมีอะไรคล้ายกันหลายอย่าง พระเอกบิดามีศักดิ์เป็นถึงซีผิงโหว มีเหตุให้ถูกเนรเทศไปอยู่เมืองเซวียนฝู่ ซึ่งตัวพระเอกเองอดีตเคยเป็นหนึ่งในชายหนุ่มผู้มีความสามารถระดับแถวหน้าของคนชั้นสูง ทั้งยังเคยหมั้นหมายไว้กับบุตรตรีจากตระกูลเติ้ง พอเกิดเหตุการณ์พลิกผันเหมือนคนที่ตกลงจากที่สูง ครอบครัวเขาต้องอยู่กินอย่างยากลำบาก จากคนสดใสร่าเริงคุยภาษาหลัวแห่งชาติ พลันเปลี่ยนเป็นมนุษย์หลัวผู้เย็นชา โดยเฉพาะปมฉกรรจ์อย่างการถูกจับไปเป็นเชลยแล้วโดนสตรีโรคจิตนางหนึ่งดูหมิ่นศักดิ์ศรีความเป็นชาย ชนวนนี้ได้ทำให้ผิงอวี้มีอคติต่อผู้หญิง

ชีวิตพระเอกมาพบกับความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่อีกครั้งเมื่อเขาได้มีโอกาสช่วยอดีตฮ่องเต้ให้พ้นจากภัย ตระกูลผิงจึงคืนสู่ฐานันดรเดิม ผิงอวี้ก้าวขึ้นเป็นองครักษ์เสื้อแพร แล้วมันมีช่วงให้เราลุ้น อย่างเช่น… หลายตระกูลที่เคยเมินซีผิงโหว ต่างทยอยกันนำบุตรสาวใส่พานถวายพระเอกของเรา แต่พี่ผิงเมินกลับหมด ไม่เว้นกระทั่งคู่หมั้นเก่า อันนี้ดีต่อใจแม่ยกแถวคลองมะยมโต กรีดร้องด้วยเสียงแหบสุดท้ายว่านี่คือหลัวองครักษ์ของฉัน จนมาได้เจอกับนางเอกที่มีชะตาชีวิตคล้ายกับเขา

นางเอก ฟู่หลันหยา บุตรีของเสนาบดีกรมอากร ถูกเลี้ยงประคบประหงมดุจไข่ในหิน นางมีรูปโฉมพิฆาตบุรุษ เชี่ยวชาญศาตร์ทั้งหกและปรัชญาร้อยสำนัก ทั้งยังถูกเลี้ยงดูมาในแบบบุรุษ ให้มีความกล้าหาญชาญฉลาด พอเกิดเรื่องกับบิดาและพี่ชายของนางปุบ คู่หมั้นหมาย(ตระกูลลู่)ยกเลิกสัญญาหมั้น ทรัพย์สินตระกูลทั้งหมดถูกยึด ข้ารับใช้คิดคดทรยศ นางจึงได้รับโจทย์ยาก ต้องยืนค้ำชีวิตตัวเอง รอวันกอบกู้ชื่อเสียงและทวงคืนความยุติธรรมให้แก่บิดาและพี่ชายให้พ้นจากความผิด

 ตัวละครนางเอกไม่ใช่แค่สวยในเชิงเขียนมาให้เรารู้ว่านางสวย แต่เขาจะมีบรรยายประกอบเวลาคนอื่นได้เห็นนางแล้วรู้สึกอย่างไร? จัดอยู่ในความงามแบบไหนกัน? งามอย่างไรใต้เท้าผิงของชายถึงไม่กล้ามองนาน ซึ่งนอกจากความงามของฟู่หลันหยาคือความฉลาด และไม่ตื่นกลัวกับความเป็นตายที่พร้อมจะสังหารนางได้ทุกเมื่อ การคิดการอ่านไม่แพ้ผู้ชาย ดังนั้นพระนางของเรื่องจะเด่นมาก 

อย่างช่วงเล่ม 1 กับ 2 เนื้อหาวนอ่างเล่าอยู่ในเหตุการณ์เดิม มียานอนหลับขนานใหญ่วางไว้เหมือนด่านปราบเซียน แต่พระนางยังรอด ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ยิ่งน่าสนใจ เพราะไม่ได้เริ่มจากหลงรูปหลงความสามารถในทันตาเห็น มีการประลองความคิดกัน หยั่งเชิงกัน โดยเฉพาะตอนนางเอกได้ฆ่าคนเป็นครั้งแรก นางตบตาคนอื่นได้หมด ยกเว้นพระเอก สลับมาทางพระเอก เวลามีเรื่องอะไร เขาก็ปิดนางไม่ได้เช่นกัน ฉลาดแบบแพ็คคู่ ทีนี้พอผ่านไปนานเข้า จากที่ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกันเกินหน้าที่ เขาคือที่พึ่งให้นางหนีรอด ส่วนข้าปกป้องนางตามความรู้สึกผิดถูกในใจ มันค่อยๆ กลายเป็นความชื่นชม รอวันพัฒนาต่อ ซึ่งในแต่ละเหตุการณ์มันยิบย่อย ไม่งั้นคงไม่มียานอนหลับแบบที่ชายบ่น 

อีกหนึ่งความน่าสนใจจนชายต้องยกให้เป็นตัวแก้ความอืดเอื่อยของเล่ม 1 กับ 2 คือเล่ม 3 กับ 4 หรือเรียกว่า… ‘เจ้าบทความรัก’ การเลือกวางบทรักของนักเขียนท่านนี้ดีทีเดียว อย่างพระเอกพี่แกมีปมในใจอยู่พอตัว คนอื่นโยนผ้าเช็ดหน้าทอดสะพานให้ พี่เหยียบพังหมด พ่อแม่ดูตัวสาวไว้ให้พี่ไม่แต่ง ฮองเฮา(พี่สาวของคู่หมั้นเก่า)พยายามเชื่อมสัมพันธ์สองตระกูลเดิมให้กลับมาแบบเก่า พี่แกก็ไม่สน ใต้เท้าผิงของชาย บุคลิกภายนอกจึงดูเป็นคนแบกโลก ขมวดคิ้ว พูดสงวนคำ ลงมือทำอะไรเด็ดขาด ไม่รักษาหน้าใคร แต่นั่นคือสิ่งที่เขามีไว้แสดงกับคนอื่น 

พออยู่กับนางเอกจะเหมือนเด็กหนุ่มวุ่นรัก ขยันเอาหัวใจเอาความรู้สึกไหวหวั่นขึ้นวัดบนตราชั่ง เอะวันนี้…โควิดไหม ลิ้นชาหรือเปล่า หยกขยันยุบพองดูร้อนแปลกๆ แต่ถ้าว่ากันตามจริงคือชอบเขาแหละ แล้วอาการกำเริบรักของพระเอกในแต่ละครั้ง มันดรีต่อใจเรามาก เช่น.. พี่ชอบหงุดหงิดหลบในเวลาได้ยินนางเรียกเขาเต็มยศว่าใต้เท้าผิง ทำไมไม่เรียกผู้มีพระคุณ ท่านอี้ ท่านอื่น พี่ก็เรียกได้นะ พี่ไม่ได้จดลิขสิทธิ์ไว้ บางวันก็หงุดหงิดนี่พี่ทำดีอยู่ ช่วยชีวิตนาง แต่รู้สึกเหมือนว่าคำขอบคุณฟังแล้วมันไม่อิ่มใจ 

บทเขียนในแง่สื่ออารมณ์ของตัวละครชายให้เต็มร้อยเลย บวกกับจุดเด่นของนักเขียนคนนี้คือพ่อขยันชง พวกบทเขียนกำกวม กระบี่ใหญ่ กระบี่ดุนดัน กระบี่หลายกระบี่ บวกกับความใสๆ ของนางเอก จุดนี้ถือว่าเป็นโบนัสของคนอ่าน แล้วชายขำมาก นางเอกเกิดสงสัยเหมือนที่เราสงสัยมา 3 เล่ม 

ปกติองครักษ์เสื้อแพรจะพกกระบี่ขนาดกี่ชุ่น ชื่อนี้ พกไว้ตรงนี้ เพื่อแสดงถึงความเป็นองครักษ์เสื้อแพร แต่ทำไมกระบี่ของใต้เท้าผิงถึงยืดใหญ่ เขาเก็บมันไว้ตรงไหนกัน พอขอจับดูเขาก็ทำท่าเหมือนแผ่นดินพัง ชายก็หน้าลอยไม่อยากตอบให้นางเอกรู้ จ๊นจนนนนน…นางมารู้ว่าพระเอกเก็บไว้ตรงไหนก็ตอนพี่ไม่ทน ชายขัดใจอยู่นะ เพราะทีนี้นางเอกไม่ยักจะถามแล้วไม่บรรยายต่อ อดรู้กันไปโดยปริยาย เพราะชายก็เป็นคนใสๆ

ทิ้งท้ายสไตล์คุณชาย 

หลังจากอ่านฝ่ามาถึงเล่มสุดท้าย ชายก็ยังให้แบบเดิม นิยายเรื่องนี้เป็นแนว 50/50 หรืออาจจะบวกให้เป็น 60/40 ทำไมหรือชาย? ก็เพราะเล่ม 1 กับ 2 มันคือภัยภิบัติยานอนหลับสะท้านดงขบ มันไม่สนุก เหตุการณ์เยอะ แล้วเยอะในเชิงไม่ชวนจำ ถ้าไม่ได้พระเอกนางเอกช่วยไว้คือตายอนาถ  

มันเลยเป็นความไม่ลงตัวกับการเอาของยากมาวางไว้ใน 2 เล่มแรก แล้วเอาไฮไลต์ไปวางไว้ในเล่ม 3 กับ 4 เพราะสองเล่มท้ายชายไม่หักเลยสักคะแนน การพัฒนาความสัมพันธ์ของตัวละคร, การมาของคู่หมั้นเก่านางเอก, ประเด็นผู้คุมกฏขวาซ้ายโยงเกี่ยวกับแม่นางเอก, โค่นหวังหลิง, ชาวเหมิงกู่, การรวบรวมไข่มุกถ่านเอ๋อร์ 5 ชิ้น หากนำมาประกบจะเกิดบางอย่างขึ้น(คีย์ใหญ่) วิชารักษาความเป็นหนุ่มสาว, อุปสรรคความรักเล็กๆ ของพระนาง(ในแง่ครอบครัว) และการคืนความเป็นธรรมให้แก่ครอบครัวนางเอก ปิดปมดี ไม่งง ไม่รู้สึกว่ามันรวบรัด ความรักดีมาก พระเอกดีไปอีก นางเอกสมกับเป็นนางเอก จบไม่วังเวง อิ่มสุดดดด มีภาพครอบครัวให้เราฟินไปอีกกกกในตอนท้าย นี่แหละที่ชาวนิยายถวิลหามาช้านาน 

แต่ทั้งนี้มันคือหนังสือ เราไม่สามารถอ่านจากเล่ม 4 ย้อนกลับมาเล่ม 1 ได้ ดังนั้นชายบอกแค่ว่า ถ้าออเจ้าเรือนใดผ่านด่านเล่ม 1 กับ 2 ได้ ความดีงามจะกองรวมอยู่ในเล่ม 3 กับ 4 แล้วบท NC แม่เอย หลายคนน่าจะหยุดกวาดตา 180 องศาแล้วหยุดเวลาซึมซับตรงนั้นนานกว่าบทอื่น น่าจะเป็นนิยาย NC เยอะสุดในบรรดาของแจ่มใส บรรยายสวย ใช้คำดี ไม่หยาบโลน สื่อไปในทางถึงเวลาพ่อไข่เปิดศึก สอนให้นางเลิกสงสัยว่าเขาซ่อนกระบี่ไว้ที่ไหน 

ชายชอบนักแปลคนนี้มากขอชม การใช้คำของเขามีเอกลักษณ์เฉพาะตัว คำสั้นคำยาวสวยมาก ใช้การเชื่อมคำดี ยิ่งเวลาอ่านออกเสียงคำสั้นยาว สามารถเอาไปเล่าแบบอัดเสียงได้โดยไม่ต้องตัดเอง แต่อ่านไปตามที่เขาแปลออกมาได้เลย เอาเป็นว่ายาวละ… และชายก็ฝ่าด่านให้แล้ว.. ขอบคุณแม่ยกทุกคนที่ไม่หลอกชาย เดี๋ยวจะวนอ่านครึ่งเล่ม 4 ช่วงท้าย ชอบความอิ่มตรงนั้น แต่เล่ม 1 กับ 2 ฉันจะจำแกไว้ ฉันจะไม่หยิบแกมาอ่านอีกเลย ขยาดดดดขั้นสุด 

จบไปแล้วกับรีวิว รัตติกาลซ่อนกล นิยายจีนโราณที่มีเนื้อหาชวนติดตามเรื่องหนึ่งเลย ทั้งปมปริศนาเล็กๆ น้อยๆ ที่รอคอยคการลีคล้ายหรือแม้กระทั้งการพัฒนาความสัมพันธ์ของตัวละครก็มีพาทที่น่าสนใจไม่แพ้กัน หวังว่าจะถูกใจคอนิยายจีนโบราณนะคะ และขอขอบเพจ คุณชายรีวิวหนังสือ มีมาเล่าความน่าสนใจของนิยายเรื่องนี้ให้เรากันค่ะ