หากกล่าวถึงนักเขียนชื่อดังชาวญี่ปุ่นที่หลายคนคุ้นหู ชื่อแรกๆ ในปัจจุบันก็คงหนีไม่พ้น ฮารูกิ มูรากามิ , ฮิงาชิโนะ เคโงะ เป็นแน่ แต่หากกล่าวถึงยุคก่อนหน้านั้นนักเขียนนิยายญี่ปุ่นไม่น้อยเช่นกันที่ได้ฝากผลงานให้โลกประจักษ์และน่าติดตาม อาทิ ดาไซ โอซามุ , เอโดงาวะ รัมโปะ และจะขาดอีกคนคงไม่ได้นั้นคือ นัตสึเมะ โซเซกิ นักเขียนที่มีสไตล์การเขียนนำวัฒนธรรมของชาวญี่ปุ่นที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวผสมผสานกับความเป็นสากลก่อให้เกิดผลงานรูปแบบใหม่ที่ส่งเสริมวัฒนธรรมงานเขียนของญี่ปุ่นให้พัฒนาไปอีกระดับ และในวันนี้เราจะพานักอ่านทุกท่านไปทำความรู้จักนักเขียนชาวญี่ปุ่นที่น่าทึ่งคนนี้กัน
ประวัติ นัตสึเมะ โซเซกิ นักเขียนผู้ยกระดับวรรณกรรมญี่ปุ่นสู่สากล
นัตสึเมะ โซเซกิ (natsume soseki) เกิดเมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ 1867 ถูกกล่าวถึงในฐานะนักเขียนชั้นนำของญี่ปุ่นที่มีชื่อเสียงโด่งดัง โดยแต่เดิมตัวเขามีความสนใจในวรรณจีนและงานเขียนด้านต่างๆ ตั้งแต่มัธยมต้น แต่ด้วยครอบครัวไม่ได้ออกแรงสนับสนุนผลักดันด้านนี้เพราะฐานะที่ไม่มั่นคงนัก จึงทำให้ช่วงแรกเขาไม่สามารถทำตามความฝันได้อย่างเต็มที่นัก
โซเซกิเริ่มเข้าสู่วงการนักเขียนอย่างเต็มตัวเมื่อปี ค.ศ. 1903 โดยนำเสนอในรูปแบบกลอน ไฮกุ เรนกุ และ ไฮไทชิ ซึ่งไม่ได้รับความนิยมเท่าที่ควร ก่อนที่ต่อมาภายหลังเขาจะเขียนผลงานเสียดสีสังคมอย่าง อันตัวข้าพเจ้านี้คือแมว ซึ่งได้รับความนิยมและกล่าวถึงอย่างกว้างขวางสร้างชื่อเสียงให้เขาเป็นที่รู้จักโดยแพร่หลาย โดยเอกลักษณะงานเขียนที่ผสมผสานระหว่างวัฒนธรรมของญี่ปุ่นและตะวันตกได้กลายเป็นดั่งลายเซ็นของเขาในฐานะนักเขียน
ปัจจุบันแม้โซเซกิจะจากโลกนี้ไปนานแล้ว แต่งานเขียนของเขาก็ถูกบรรจุเข้าหลักสูตรการศึกษาของประเทศญี่ปุ่น วรรณกรรมทั้งหลายของเขาถูกนำมาสอนและเป็นบทเรียนในโรงเรียนเพราะด้วยเนื้อหาที่มีความร่วมสมัยและเป็นสากลอยู่เสมอ ทั้งยังแฝงไปด้วยแง่คิด สภาพทางสังคมและเศรษฐกิจในยุคดังกล่าวที่สามารถทำให้ผู้อ่านเห็นภาพตามได้ไม่ยากนัก ทั้งมุมมองและวิธีการเล่าเรื่องเองก็ให้ความรู้สึกทันสมัยไม่ยกยุคเหมือนกับงานวรรณกรรมอื่นๆ ในยุคเดียวกันที่มีความเป็นชาตินิยมสูง
นิยายญี่ปุ่น อันตัวข้าพเจ้านี้คือแมว และ ฝันสิบราตรี ผลงานสร้างชื่อของนัตสึเมะ
ฝันสิบราตรี
หนังสือที่รวมเรื่องสั้น 10 เรื่องของเอาไว้ตั้งแต่คืนแรกจนถึงคืนที่สิบ โดยแต่ละคืนความฝันเหล่านั้นล้วนแตกต่างกันไป เต็มไปด้วยปริศนาลี้ลับชวนให้ทุกคนได้คบคิด ไม่ว่าจะเป็นการหายตัวไปของเพื่อนทั้ง 7 คน หรือแม้แต่ฝันเห็นลูกชายตาบอด แต่ประสาทสัมผัสและการรับรู้ต่างๆ กลับเยี่ยมยอดกว่าคนตาดีเสียอีก ฝันสิบราตรีเป็นเรื่องเล่าที่ชวนให้ตีความมากมาย คมคายในตัวบทประพันธ์ที่รอให้ผู้อ่านทุกท่านได้ลองตีความเรื่องราวความฝันในแต่ละค่ำคืน
อันตัวข้าพเจ้านี้คือแมว
เป็นผลงานเสียดสีสังคมโดยแท้จากฝีมือของ นัตสึเมะ โซเซกิ โดยดำเนินผ่านสายตาเจ้าแมวตัวหนึ่งมีเจ้าของเป็นบุคคลที่มีฐานะ สายตาของแมวที่มองเห็นเรื่องราวในยุคสมัยเมจิ สะท้อนปัญหาสังคม ชนชั้นวรรณ กรอบทางความคิดหรือบรรทัดฐานในยุคสมัยดังกล่าว ผ่านมุมมองเจ้าแมวที่ไม่ได้เดือดร้อนใดกับสังคมที่วุ่นวายของมนุษย์ แต่บรรยายเล่าเรื่องทุกอย่างในสายตาของผู้ที่ไม่ได้เกี่ยวข้อง เป็นหนังสือที่สามารถถ่ายทอดสังคมของยุคนั้นออกมาได้อย่างสมบูรณ์และชาญฉลาดเป็นอย่างยิ่ง ใครที่ต้องการเข้าใจถึงวิถีชีวิตชาวญี่ปุ่นในยุคดังกล่าวนี่เป็นอีกเล่มที่คุณควรหามาอ่าน
งานเขียนของโซเซกิไม่ได้มีเพียงเท่านี้และทุกเรื่องล้วนถูกกล่าวมาจนถึงปัจจุบัน กล่าวได้ว่าเป็นนักเขียนอีกคนที่เป็นผู้ผลักดันวรรณกรรมของญี่ปุ่นจนได้รับความสนใจจากนานาประเทศจนมาถึงปัจจุบัน สุดท้ายนี้หากนักอ่านท่านไหนที่สนใจอยากรู้จักนักเขียนท่านอื่นๆ และบทความเกี่ยวกับหนังสือที่ดีๆ น่อย่าแวะเข้ามาใหม่ได้ที่ aricle.eeeed นะคะ เรามีบทความดีๆ มาอัพเดทอยู่เสมอให้นักอ่านทุกท่านเข้าใจโลกของหนังสือให้มากขึ้น เลือกจะ Read เลือก Reeeed ค่ะ
